Wetenswaardigheden:

 

Er zijn veel wetenswaardigheden over noten. Wist u bijvoorbeeld dat walnoten heel gezond zijn ? Het is goed voor hart en bloedvaten. Vroeger al werd de hazelnoot gebruikt als medicijn en werd er aan de walnoot bijzondere waardes gehecht om uiteenlopende redenen. 
Walnootbomen verjagen de muggen doordat de bladeren juglandine bevatten. De muggen hebben een hekel aan deze geur. Dit is dan ook de reden waarom vroeger de boeren walnootbomen planten in de naaste omgeving van de stallen. Op deze manier werd de overlast van muggen verminderd.
Noten hebben een cholesterolverlagend effect. Het risico op hart- en vaataandoeningen kunnen hierdoor verlagen. Een aantal noten per week eten kan de kans op hartziekte met 30 tot 50 % verminderen. Want noten hebben een gunstige vetsamenstelling. Noten bevatten tenslotte ook veel arginine, dat nodig is bij de vorming van stikstofoxide. Dit laatste zorgt voor de ontspanning van vernauwde haarvaten en bevordert de bloeddoorstroming.

Als u een walnoot in de grond stopt dan groeit daar ongetwijfeld een boompje uit. En misschien ook nog wel een mooie en grote boom. Toch zult u altijd moeten afwachten of deze boom vruchten gaat dragen, hoeveel het er zijn en hoe groot ze worden. Het is mogelijk, maar zeker niet gegarandeerd dat dit een goede en productieve boom wordt. Daarom worden onze walnotenbomen geënt.
In december-januari knippen we diverse soorten enthout van onze moederbomen. Dit enthout gaan we nu gebruiken om nieuwe bomen te enten. Enten is een veel gebruikte methode in de fruitteelt. Vruchtbomen worden bijna altijd geënt op een onderstam als gastheer.
Januari, februari en maart is normaal gezien de beste periode om te enten. Tijdens het enten wordt de ent vastgemaakt op een deel van een andere boom (de onderstam). Dit is ter verbetering (veredeling) van de boom, want door het enten krijgt de uiteindelijke walnotenboom de eigenschappen van de ent en dus de eigenschappen van de moederboom waar de ent vanaf geknipt is.

De herkomst is Noordwest Canada, de Verenigde Staten van Noord Amerika en delen van Mexico, Midden Amerika, en China.
13 soorten, 6 variëteiten van soorten, 4 hybride-soorten en een groot aantal cultuurvariëteiten.

Noordelijke pecannoten, vruchtdragende Hickory’s en  Hican’s
(hybride-soorten van Carya ovata, Carya laciniosa en Carya illinoinensis)
Noordelijke pecanrassen zijn deels spontaan ontstane variëteiten en door de mens gemaakte selecties.
De meeste noordelijke pecan rassen zijn dan ook toepasbaar in ons klimaat, de winterhardheid is goed en te vergelijken met
de zwarte walnoot (Juglans nigra).

De bomen zijn tevens goed bestand tegen hogere grondwaterstanden, in de landen van herkomst
(de meeste rassen komen voor in de USA en Canada, enkele soorten in China) groeien veel bomen in uiterwaarden van rivieren.

Noordelijke pecannoten zijn kleiner dan de bekende zuidelijke selecties,
het oliegehalte is hoog, en de smaak is prima, de noten laten zich over het algemeen makkelijk kraken,
de bomen vormen een diepgaand wortelgestel en vragen een voedselrijke diepe open grond,
in verband met de korte rijpingstijd van de noten in ons klimaat is een ruime standplaats met zo veel mogelijk zonlicht belangrijk.

Naast de noordelijke pecannoot veredelen we een aantal natuurlijke hybride-soorten kruisingen van Carya ovata  x  Carya illinoinensis en
Carya laciniosa  x  Carya illinoinensis ook wel ‘Hicans’ genoemd, (hickory / pecan)

Tevens hebben we een aantal consumptiekwaliteit vruchtdragende hickory’s in ons assortiment,
dit zijn Carya ovata en Carya laciniosa vruchtrassen.

Bij al onze veredelingen maken we gebruik van meest noordelijke Illinoinensis onderstammen om zo de winterhardheid
van ons plantgoed te garanderen.